पद्मश्री तुलसी गौडा यांच्या विषयी थोडेसे !

 

कोण आहेत तुलसी गौडा.    

        

credit;google

         तुलसी गौडा यांचा अत्यंत गरीब कुटुंबात जन्म झाला. आपल्या आयुष्यात तुलसी गौडा यांना शालेय शिक्षण घेता आलं नाही. त्या दोन वर्षांच्या असतानाच वडिलांचं छत्र हरवलं. त्यानंतर त्यांनी आपल्या आईसोबत एका नर्सरीत काम केलं. अत्यंत कमी वयातच लग्न झालं आणि कुटुंबाची जबाबदारी त्यांच्या खांद्यावर आली. गौडा यांनी अत्यंत सक्रीयपणे पर्यावरण संवर्धनाचं काम केलं आणि हजारो रोपट्यांची लागवड केली. त्यांनी स्वयंसेवक म्हणून वन विभागात काम सुरू केलं आणि इथेच त्यांच्या पर्यावरण संवर्धनाच्या कामाला खरी ओळख मिळाली. त्यांना वन विभागातच महत्त्वाच्या पदावर बढती देण्यात आली आणि त्यानंतर १५ वर्षांनी म्हणजे वयाच्या ७० व्या वर्षी त्या निवृत्त झाल्या. अशा या अनमोल रत्नाचा सन्मान राष्ट्रपती भवनात करण्यात आला.

          राष्ट्रपती रामनाथ कोविंद    यांनी ११९ जणांना पद्म पुरस्काराने गौरव केला. पण यात एक व्यक्तीमत्व असं होतं, ज्याने रेड कार्पेटवर पाऊल ठेवताच सर्वांच्या भुवया उंचावल्या... अंगाभोवती गुंडाळलेली साधारण साडी, अनवाणी पायाने एन्ट्री आणि देशातला चौथा सर्वोच्च नागरी सन्मान... तुलसी गौडा... या ७७ वर्षीय महिलेची ओळख देशात 'एनसायक्लोपेडिया ऑफ द फॉरेस्ट' अर्थात 'जंगलाच्या एनसायक्लोपेडिया' अशी आहे.

                 खेड्यातील शेताच्या पायवाटेवरून चालत राष्ट्रपती भवनाच्या रेड कार्पेटवर या उघड्या पावलांपर्यंत पोहोचणे आणि महामहिम राष्ट्रपती जी यांच्याकडून पद्म पुरस्काराने सन्मानित होणे, हा खरोखरच खूप आनंददायी आणि प्रेरणादायी क्षण आहे. हजार शब्दांच्या लेखापेक्षा पद्म सन्मानाचे हे चित्र अधिक प्रभावी आहे.

credit ;google

             त्यामुळे समाजातील न्याय्य हक्कदार व्यक्तीला सन्मान देऊन पद्म पुरस्कारानेही सन्माननीय वाटते. आदरणीय ततुलसीजी आपल्या सर्वांसाठी प्रेरणास्त्रोत आहेत. अनवाणी पद्मश्री पुरस्कार प्राप्त करणारी ही महिला आदिवासी समाजातील आहे. तुलसी गौडा हे ज्याचे नाव. निसर्गाच्या रक्षणासाठी त्यांना हा पुरस्कार देण्यात आला आहे.

      त्यांनी 30,000 हून अधिक झाडे लावली आणि त्यांचे जतन केले. निसर्गाचे रक्षण करणे ही आपली संस्कृती आहे. म्हणूनच जगातील सर्व देशांच्या संघटना, युनोने आदिवासी जीवनशैली अंगीकारण्याचे आवाहन केले आहे. निसर्गाचे रक्षण आणि जतन करण्यासाठी शिक्षित असणे आवश्यक नाही. फक्त तुमच्या हृदयात भावना असणे आवश्यक आहे. आदिवासी आणि निसर्ग एकमेकांच्या सावली आहेत. निसर्ग जिवंत ठेवायचा असेल तर आदिवासींना जिवंत ठेवावे लागेल.

source;google.

 वनहक्क कायदा -२००६ ,भाग -२

आदिवासी विकासासाठी व त्या क्षेत्रातील उपाय योजना राबविण्यासाठी केलेले विभाग .

पेसा कायदा आणि त्यातील तरतुदी .